Σχεδιασμοί που πρέπει να σημάνουν «καμπανάκι»Η κυβέρνηση, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που προσδοκά οφέλη από την ανάδειξη της χώρας σε «κόμβο» διαμετακόμισης εμπορευμάτων και Ενέργειας, δηλώνει «διαθέσιμη» να πρωταγωνιστήσει σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς και για να γίνουν πράξη ρίχνει στο ΝΑΤΟικό κουρμπέτι όλο και πιο πολύ τις υποδομές της, το λαό και τις Ενοπλες Δυνάμεις.
Νέες βάσεις ξεφυτρώνουν σχεδόν κάθε μήνα, όλο το Αιγαίο γίνεται πεδίο ΝΑΤΟικής δράσης, η κυβέρνηση πρωτοστατεί στη διευθέτηση εκκρεμοτήτων, όπως στα Βαλκάνια με τη συμφωνία των Πρεσπών, που εκτός από εργαλείο για τη ΝΑΤΟική διεύρυνση αποτελεί θερμοκήπιο συντήρησης και καλλιέργειας των αλυτρωτισμών.
Ολα τα παραπάνω χρειάζεται να χτυπήσουν «καμπανάκι» στο λαό, γιατί παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να καλλιεργήσει τον εφησυχασμό, με τις πομπώδεις εκφράσεις περί «Ελλάδας – πυλώνα σταθερότητας» σε μια ταραγμένη περιοχή, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Για παράδειγμα οι ΗΠΑ, που θέλουν να μετατρέψουν σε βάση ακόμα και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, με την κυβέρνηση και τον δήμαρχο της πόλης να δηλώνουν πανευτυχείς, λένε ωμά ότι δεν έχουν στόχο να το αξιοποιήσουν απλά ως «πύλη εισόδου» για το αμερικανικό φυσικό αέριο στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, προς αντιμετώπιση της «ρωσικής επιρροής».
Αντίθετα, αναδεικνύουν τη στρατηγική «αξία» του λιμανιού, αφού μέσω αυτού μπορεί να παρακαμφθεί εμπορικά ο Βόσπορος, αλλά και να επιβλέπονται τα κρίσιμα Στενά, καθώς από εκεί κατεβαίνουν ρωσικά πλοία. Βέβαια, αν αυτά τα ομολογούν οι Αμερικανοί και η ελληνική κυβέρνηση σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης, ανατριχίλα πρέπει να προκαλεί, όχι μόνο στο λαό της Αλεξανδρούπολης αλλά και σε όλο τον ελληνικό λαό, η σκέψη για το πού μπορεί να οδηγήσουν οι σημερινές εξελίξεις σε μια φάση όξυνσης των σχέσεων ΗΠΑ – Ρωσίας, η οποία κυοφορείται.
Στις κόντρες ΗΠΑ – Ρωσίας, άλλωστε, εμπλέκεται άμεσα και η Τουρκία, με την εκεί αστική τάξη να ανταγωνίζεται και με την ελληνική για τη δική της αναβάθμιση στην περιοχή. Και, παρά τα φληναφήματα περί «θετικού κλίματος» τα οποία αναπαράγει η κυβέρνηση, οι προκλήσεις της Τουρκίας στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας έχουν αναβαθμιστεί επικίνδυνα.
Η Ελλάδα, μάλιστα, διεκδικώντας τον τίτλο του «προτιμώμενου εταίρου» των ΗΠΑ στην περιοχή, δηλώνει «πρόθυμη» και αναλαμβάνει ρόλους για να «κρατηθεί» η Τουρκία στο ευρωΝΑΤΟικό πλαίσιο, ή για να υπονομευθούν οι σχέσεις που αναπτύσσει με τη Ρωσία.
Η εμπλοκή της Ελλάδας σ’ αυτήν τη σύνθετη αντιπαράθεση και στο παζάρι θα έχει σε κάθε περίπτωση για μεγάλο χαμένο το λαό (όπως και τους άλλους λαούς της περιοχής), είτε οξυνθούν οι σχέσεις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ – Τουρκίας, είτε υπάρξει νέος συμβιβασμός, με ανταλλάγματα που θίγουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που το Κυπριακό αναθερμαίνεται, στη βάση προηγούμενων διχοτομικών προτάσεων, με δηλωμένη την πρόθεση της Τουρκίας να εγκαταστήσει ναυτική βάση στα Κατεχόμενα και με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να προωθούν τη συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων και το στήσιμο βάσεων στο νησί (ΗΠΑ και Γαλλία), ακυρώνοντας στην πράξη το αφήγημα της κυβέρνησης περί δυνάμεων που «εγγυώνται την ασφάλεια και τη σταθερότητα».
Το ίδιο άλλωστε μαρτυρά και η κατάσταση στο Αιγαίο, που έχει γίνει «σουρωτήρι» τόσο από τις τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις όσο και από το ΝΑΤΟ, που αλωνίζει με πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης, δηλώνοντας με κάθε ευκαιρία ότι πρόκειται για «ΝΑΤΟική θάλασσα» και ότι δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των «συμμάχων», Ελλάδας και Τουρκίας.
δημοσίευμα σε εφημερίδα
Επισκεφτείτε τη σελίδα της Ροδιακής επιτροπής Ειρήνης - rodepei.gr